Το προσδόκιμο του φιλιού σου
μια αναταραχή στον κόσμο των ονείρων μου έφερε.
Κατάργησε πόθους και σκέψεις οικτρές
αναπτέρωσε το ηθικό της ύπαρξης μου
απάλυνε τον πόνο του ανεκπλήρωτου
έσωσε την ψυχή μου από τον χαμό, τον όλεθρο
της δικής σου έλλειψης.
Έδωσε ζωή στα νεκρά μου πλέον αισθήματα.
Το προσδόκιμο ενός και μόνο φιλιού,
του δικού σου,
μου δίδαξε , πως αξίζει να ζεις περιμένοντας.
Το ένα, εκείνο, που εν τέλει σου πρέπει
να συναντάς στην ζωή σου.
Έσεισε τα ουρανοθέμελα της γης μου
και απάλειψε την μοναξιά του εγώ μου.
Κι ήταν τούτη η προσδοκία που μ’ έκανε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου