Σε στίχους ανάπαιστους
Την ψυχή μου εκδίδω
Με κύμβαλα άλικα
Υμνώ την αγάπη.
Αβέλτερα τα λόγια μου κι αβλαβή
Σε ώτα με προσηνή προδιάθεση
Ευλαβικά αποθέτω.
Με φειδώ αισιοδοξώ
Μ' εγκαρτέριση δέχομαι
Επαίνους και πλάνες.
Ατέρμονη του ωραίου η αναζήτηση
Πόθος κρυφός
Στην καρδιά μου σταλάζει ευδαιμονία
Αβάκχευτη της ψυχής μου η ουσία.
Ατελεύτητη της λυρικής μου έμπνευσης
Η πηγή.
( Ρένα Γέρου )
(Ένα ελάχιστο ποίημα)
Ρένα, η απονομή του τίτλου της επόπτριας στην κοινότητα των Ελλήνων Ποιητών, ήταν απόλυτα τιμητική και, όπως θα θυμάσαι, ουδέποτε επιφορτίστηκες με ευθύνες ή εργασίες. Δεν ήταν σκοπός μου να σε δυσαρεστήσω, και ελπίζω να μην ένοιωσες έτσι. Η κοινότητά μας είναι πρότυπη στο χώρο της ποίησης παγκοσμίως. Είναι η μόνη κοινότητα όπου διδάσκεται σωστή έμμετρη ποίηση σε δύο γλώσσες σε όποιο μέλος ενδιαφέρεται να μάθει όχι βέβαια Εμπειρίκο, Σαχτούρη και Ελύτη, αλλά αληθινή ποίηση από Παλαμά, Καρυωτάκη και Βαλαωρίτη μέχρι Μπάυρον, Σαίξπηρ και Ντίκινσον. Σ' αυτή την κοινότητα ο κόσμος διδάσκεται, όταν ενδιαφέρεται, τους κανόνες που διέπουν την τέχνη της ποίησης και όχι ανοησίες για την "μεταφυσική του φωτός" σε άρρυθμες γραφές. Καλή σου ημέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφή