Κι αυτό που κάνουν καλύτερα οι κοινωνικοί άνθρωποι, είναι να ανέχονται.
Να ανέχονται πειράγματα, ειρωνείες, συμβουλές και νουθεσίες ατόμων, που είναι χιλιόμετρα πιο κάτω από εκείνους σε λογική, σοφία και εξυπνάδα.
Πάντα ο κατώτερος έρχεται μπροστά σου, είτε στο σπίτι σου, είτε σε κάποια σύναξη και θρασύτατα επιμένει να σε συμβουλέψει, να αποδείξει πως είσαι λάθος, πως δρας, σκέφτεσαι και πράττεις με εντελώς λάθος τρόπο. Τα λέει δημόσια προκαλώντας σε να απαντήσεις κι όταν το κάνεις τότε γίνεσαι κακός, κάκιστος.Σε απειλεί, ακόμα-ακόμα με διάλυση της σχέσης σας. Κι ενώ ήταν αυτός που πρώτος δεν σεβάστηκε τον χώρο σου, έρχεται μετά να ζητήσει και τα ρέστα.
Δεν νομίζω ότι όλο αυτό αξίζει υπομονής και ανοχής. Δεν πιστεύω ότι στην άρρωστη αυτή κατάσταση πρέπει να δώσουμε συχωροχάρτι. Κόντεψα να πάθω εγκεφαλικό σε μια πρόσφατη αντιπαράθεση, όταν πολύ γνωστός και παλιός φίλος ήρθε να με "συμβουλεύσει", πως να ζήσω την ζωή μου. Να μου τονίσει που κάνω λάθος και ποιο είναι το σωστό. Κι όλα όσα έλεγε έρχονταν σε σύγκρουση με τα συμφέροντα ( οικονομικά, κοινωνικά και ψυχολογικά) της οικογένειας μου αλλά και τα δικά μου προσωπικά. Οι συμβουλές του ήταν καλές γι αυτόν και μόνο. Λειτουργούσαν θετικά στην δική του περίπτωση με τις παραμέτρους της δικής του ζωής, αλλά στην δική μου περίπτωση θα ήταν καταστροφικές αν τις υιοθετούσα. Προσπαθώντας να πω ότι δεν είχε δίκιο, βρήκα και τον μπελά μου.
Νομίζω μετά από αυτό το εποικοδομητικό συμβάν κατέληξα σε συμπεράσματα και αποφάσεις που είμαι σίγουρη θα κάνουν την ζωή μου καλύτερη:
-Τέρμα η ανοχή σε ετσιθελικές αποφάσεις τρίτων.
-Τέρμα η ανοχή στην συμβουλευτική παρέμβαση φαινομενικά "ανώτερων" όντων που θέλουν να δειχθούν καλύτεροι μου.
-Τέρμα η συγκαταβατική και σιωπηλή διαμαρτυρία στον εξευτελισμό που προσπαθούν να μου επιβάλουν.
-Τέρμα οι ενοχές που νιώθω γιατί τάχα μου τους φέρθηκα άσχημα. (Μα πρώτος εσύ δεν ήρθες να με προσβάλεις; Πως περιμένεις ότι δεν θα αμυνθώ; Άρα με περνούσες για χαζή τόσο καιρό και μου έκανες τον φίλο. Κάτι άλλο επεδίωκες κι όχι φιλία).
Έχω μόνο μια ζωή να ζήσω.
Αφήστε με να την ζήσω όπως εγώ θέλω.
Με τα δικά μου λάθη και τα δικά μου πάθη.
Τι ανακατεύεστε και συμβουλεύετε;
Τα χάλια σας τα έχετε δει;
Ρένα Γέρου
Να ανέχονται πειράγματα, ειρωνείες, συμβουλές και νουθεσίες ατόμων, που είναι χιλιόμετρα πιο κάτω από εκείνους σε λογική, σοφία και εξυπνάδα.
Πάντα ο κατώτερος έρχεται μπροστά σου, είτε στο σπίτι σου, είτε σε κάποια σύναξη και θρασύτατα επιμένει να σε συμβουλέψει, να αποδείξει πως είσαι λάθος, πως δρας, σκέφτεσαι και πράττεις με εντελώς λάθος τρόπο. Τα λέει δημόσια προκαλώντας σε να απαντήσεις κι όταν το κάνεις τότε γίνεσαι κακός, κάκιστος.Σε απειλεί, ακόμα-ακόμα με διάλυση της σχέσης σας. Κι ενώ ήταν αυτός που πρώτος δεν σεβάστηκε τον χώρο σου, έρχεται μετά να ζητήσει και τα ρέστα.
Δεν νομίζω ότι όλο αυτό αξίζει υπομονής και ανοχής. Δεν πιστεύω ότι στην άρρωστη αυτή κατάσταση πρέπει να δώσουμε συχωροχάρτι. Κόντεψα να πάθω εγκεφαλικό σε μια πρόσφατη αντιπαράθεση, όταν πολύ γνωστός και παλιός φίλος ήρθε να με "συμβουλεύσει", πως να ζήσω την ζωή μου. Να μου τονίσει που κάνω λάθος και ποιο είναι το σωστό. Κι όλα όσα έλεγε έρχονταν σε σύγκρουση με τα συμφέροντα ( οικονομικά, κοινωνικά και ψυχολογικά) της οικογένειας μου αλλά και τα δικά μου προσωπικά. Οι συμβουλές του ήταν καλές γι αυτόν και μόνο. Λειτουργούσαν θετικά στην δική του περίπτωση με τις παραμέτρους της δικής του ζωής, αλλά στην δική μου περίπτωση θα ήταν καταστροφικές αν τις υιοθετούσα. Προσπαθώντας να πω ότι δεν είχε δίκιο, βρήκα και τον μπελά μου.
Νομίζω μετά από αυτό το εποικοδομητικό συμβάν κατέληξα σε συμπεράσματα και αποφάσεις που είμαι σίγουρη θα κάνουν την ζωή μου καλύτερη:
-Τέρμα η ανοχή σε ετσιθελικές αποφάσεις τρίτων.
-Τέρμα η ανοχή στην συμβουλευτική παρέμβαση φαινομενικά "ανώτερων" όντων που θέλουν να δειχθούν καλύτεροι μου.
-Τέρμα η συγκαταβατική και σιωπηλή διαμαρτυρία στον εξευτελισμό που προσπαθούν να μου επιβάλουν.
-Τέρμα οι ενοχές που νιώθω γιατί τάχα μου τους φέρθηκα άσχημα. (Μα πρώτος εσύ δεν ήρθες να με προσβάλεις; Πως περιμένεις ότι δεν θα αμυνθώ; Άρα με περνούσες για χαζή τόσο καιρό και μου έκανες τον φίλο. Κάτι άλλο επεδίωκες κι όχι φιλία).
Έχω μόνο μια ζωή να ζήσω.
Αφήστε με να την ζήσω όπως εγώ θέλω.
Με τα δικά μου λάθη και τα δικά μου πάθη.
Τι ανακατεύεστε και συμβουλεύετε;
Τα χάλια σας τα έχετε δει;
Ρένα Γέρου
Γνώμη έχουν πολλοί, γνώση οι λίγοι. Τα όρια τα σέβονται μόνο οι πραγματικά ελεύθεροι άνθρωποι, εκείνοι που δεν θέλουν να τραβήξουν κάποιον προς τα κάτω - όπως θα τους βόλευε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤη γνώμη δεν την δίνεις αν δεν την ζητήσουν, πόσω μάλλον τη συμβουλή. Τα όριά μας είναι για να γίνονται σεβαστά, διαφορετικά θα πρέπει να τα επιβάλλουμε εμείς, σχεδόν με κάθε κόστος.
Δεν είναι ανθρωπισμός ούτε ευγένεια να ακούμε "κουβέντες διάφορες". Είναι χάσιμο χρόνου. Και έχει τεράστια διαφορά από το να έχουμε ανοιχτό μυαλό. (Σχόλιο στην ανάρτηση του facebook από την Χριστίνα Σαββανη)
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμμερίζομαι τις απόψεις σου, με την εκρηκτικότητα σου
ΑπάντησηΔιαγραφήπου αμί τι άλλο το αυθόρμητο είναι ως επί το πλείστον αληθινό
που έλκει παράφορα! Αξιολάτρευτη μου Ποιήτρια! !
Ίσως επιθετική μα χαριτωμένα χαμογελαστή κι η Ομορφάδα της καρδούλας σου
αντικατοπτρίζεται στο γοητευτικό σου πρόσωπο, με στη σαγήνη
της απλανής ματιάς σου που έλκει ανεπανόρθωτα , ν' αγγίζω τη σκέψη σου
και να εισπνέω τη γαρδένια που έχει τ' άρωμα σου! ! Ρένα μου! ! !
Καλημέρα Νικο! Ευχαριστώ για το σχόλιο σου Με τιμάς!
Διαγραφή((Αξίζεις εκτίμησης και αγάπης Ρένα μου ))
Διαγραφή