Οι αδέκαστοι κριτές του καφενείου
έβγαλαν ετυμηγορία:
Ένοχος κρίθηκε αυτός που ονειρεύτηκε δικαιοσύνη.
Η σοφία εγκατέλειψε πια τα γερατειά.
Ίσως να κάπνισαν πολύ χασίσι στα νιάτα τους.
Ίσως να τους πείραξε το νοθευμένο ουίσκι
αυτό που κέρναγαν ο ένας τον άλλον στα μπουζούκια.
Όπως και να έχει οι σοφοί ανάμεσα τους έφευγαν.
Είτε τους σκότωναν είτε τους έδιωχναν.
Κι έμενε πίσω ότι μπορούσε να επιβιώσει.
Το πιο δυνατό.
Όχι το καλύτερο μα το πιο άθλιο.
Κι όλοι μαζί οι ποιητές και οι γραφιάδες πάλευαν
να φέρουν πίσω τις αξίες.
Εκείνες όμως φοβισμένες το έσκασαν για άλλους τόπους.
Κι ερημότοπος φάνταζε ο Παράδεισος.
Ακόμα και τους πολέμαρχους τους καταδίκασαν.
Έμεναν άπραγοι και μπερδεμένοι να κοιτάνε.
Ανήμποροι να κάνουν το οτιδήποτε σε μια πόλη που αλώθηκε
με λόγια καφενείου.
~Ρένα Γέρου~
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου